Για πολλούς ανθρώπους, η έλλειψη δοντιών μπορεί να είναι πηγή αμηχανίας και μπορεί επίσης να προκαλέσει δυσκολίες στο φαγητό και την ομιλία. Υπάρχουν πολλές επιλογές για την αντικατάσταση των δοντιών που λείπουν, συμπεριλαμβανομένων των οδοντικών εμφυτευμάτων, των γεφυρών και των αφαιρούμενων οδοντοστοιχιών. Ενώ κουμπώματα attachment σε οδοντοστοιχίες μπορούν να παρέχουν κάποια σταθερότητα, μερικές φορές μπορεί να είναι ορατά και μπορεί επίσης να ερεθίσουν τον ιστό των ούλων. Για όσους ομως αναζητούν μια πιο ασφαλή και σταθερή λύση, οι επένθετες οδοντοστοιχίες είναι μια καλή επιλογή.
Ως επένθετη οδοντοστοιχία ορίζεται «οποιαδήποτε κινητή οδοντική πρόσθεση που καλύπτει και στηρίζεται σε ένα ή περισσότερα φυσικά δόντια ή οδοντικά εμφυτεύματα με locators». Μπορεί, επίσης, να οριστεί ως μια κινητή πρόσθεση η οποία καλύπτει ολόκληρη την συγκλεισιακή επιφάνεια μιας ρίζας δοντιού ή ενός εμφυτεύματος. Τέλος, επένθετη οδοντοστοιχία ονομάζεται η μερική ή ολική κινητή οδοντοστοιχία που «τοποθετείται πάνω από φυσικά δόντια που έχουν παραμείνει στο στόμα του ασθενούς και στα οποία πιθανόν να έχει γίνει τροποποίηση ή όχι, της μύλης τους».
οι επένθετες οδοντοστοιχίες ενδείκνυνται:
Σε ασθενείς που έχουν φτωχή πρόγνωση για την τοποθέτηση συμβατικών οδοντοστοιχιών.
Στις περιπτώσεις που η κατασκευή συμβατικών ο.ο. είναι προβληματική καθώς λόγω διαφόρων παραγόντων δεν μπορεί να εξασφαλιστεί η συγκράτηση και η σταθερότητά τους.
Στις περιπτώσεις που στην κάτω γνάθο υπάρχει μεγάλη απορρόφηση της φατνιακής ακρολοφίας.
Όταν τα πρόσθια τεχνητά δόντια δεν μπορούν να συνταχθούν στη σωστή θέση, για αισθητικούς λόγους, και επιβάλλεται η σύνταξή τους πολύ χειλικά.
Όταν τα φυσικά δόντια που θα χρησιμοποιηθούν ως στηρίγματα μιας μερικής οδοντοστοιχίας δεν έχουν ικανοποιητική αναλογία κλινικής μύλης/ρίζας μέσα στο φατνίο, οπότε δεν εξασφαλίζεται η αντοχή τους στις εκτοπιστικές δυνάμεις.
Πλεονεκτήματα των επένθετων
- Αποτελούν θεραπεία εκλογής και είναι ιδιαίτερα χρήσιμες σε ασθενείς με ολιγοδοντία, μικροδοντία, υπερωϊοσχιστία, κλειδοκρανιακή δυσόστωση, προγναθισμό που δεν θεραπεύεται με ορθοδοντική θεραπεία ή ορθογναθική χειρουργική, ολιγοδοντία με δόντια που δεν μπορούν να στηρίξουν μόνιμες ο.ο. και παρόμοιες κατασκευές
- Διατηρούνται εύκολα αντικαθιστώντας ή αναπροσαρμόζοντας τη βάση τους, εργασία που μπορεί να γίνει με τον τρόπο που γίνεται και στις συμβατικές οδοντοστοιχίες.
- Κατασκευάζονται εύκολα και απλά και η κατασκευή τους δεν έχει ιδιαίτερες διαφορές από την αντίστοιχη των συμβατικών οδοντοστοιχιών έχοντας το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι οι καταγραφές του προσώπου γίνονται πιο σωστά και η τοποθέτηση των τεχνητών δοντιών είναι πιο ακριβής καθώς τα δόντια ή οι ρίζες προσφέρουν σταθερότητα και στήριξη.
- Έχουν πολύ μεγαλύτερη συγκράτηση απ’ ότι οι συμβατικές οδοντοστοιχίες.
- Έχουν πολύ μεγαλύτερη σταθερότητα από τις αντίστοιχες συμβατικές γιατί στηρίζονται σε φυσικά δόντια.
- Προσφέρουν εξαιρετική αισθητική απόδοση γιατί γίνεται πιο λεπτομερής εκλογή των τεχνητών δοντιών
- Εμποδίζουν την απορρόφηση της φατνιακής ακρολοφίας και τραυματίζουν ελάχιστα τους υποκείμενους μαλακούς ιστούς.
- Απαιτούν μικρότερη χειρουργική επέμβαση και λιγότερα εμφυτεύματα ακόμα και σε εκτεταμένη ατροφία των γνάθων.
- Ευκολότερη αποκατάσταση των απολεσθέντων μαλακών και σκληρών ιστών σε περιπτώσεις μεγάλης οστικής ατροφίας.
- Προκαλούν μικρότερη φόρτιση στον αντίθετο φραγμό.
- Ευκολότερη εργαστηριακή επιδιόρθωση.
- Η απώλεια του εμφυτεύματος δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη και αλλαγή της προσθετικής εργασίας.
Μειονεκτήματά τους συνοψίζονται στα εξής:
- Συνολικό μεγαλύτερο κόστος από τις συμβατικές που προκαλείται από το γεγονός ότι συχνά απαιτείται περιοδοντική θεραπεία αλλά κυρίως από τους συνδέσμους ακριβείας που τοποθετούνται σε αυτές.
- Αν και έχουν καλύτερη συγκράτηση και σταθερότητα από τα φυσικά δόντια που τις στηρίζουν εξακολουθούν να είναι κινητές οδοντικές αποκαταστάσεις με όλες τις συνέπειες που έχει αυτό στην ψυχολογία του ασθενούς.
- Απαιτούν αυστηρή στοματική υγιεινή για να αποφευχθεί η τερηδόνα και οι περιοδοντικές νόσοι στα φυσικά δόντια που απομένουν.
- Συνήθως υπολείπονται λειτουργικά από τις ακίνητες αποκαταστάσεις και κυρίως όσον αφορά τη μασητική δύναμη.
- Έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης προβλημάτων, όπως αποκόλλησης ή θραύσης του δοντιού και θραύσης της βάσης.
- Απαιτούν επιδιορθώσεις ή βελτιώσεις σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Οδηγίες για την φροντίδα των οδοντοστοιχιών σας
Όταν τις κρατάτε ή τις καθαρίζετε, φροντίστε να έχετε κάτω από τα χέρια σας μία πετσέτα ή μία λεκάνη με νερό. Οι οδοντοστοιχίες είναι ευαίσθητες και μπορεί να σπάσουν εάν πέσουν στο πάτωμα ή μέσα στο νεροχύτη.
Με καθημερινό βούρτσισμα απομακρύνετε τις τροφές και την πλάκα από όλες τις επιφάνειες της οδοντοστοιχίας. Υπάρχουν ειδικά υγρά για τον καθαρισμό της οδοντοστοιχίας, αλλά δεν υποκαθιστούν το καθημερινό συστηματικό βούρτσισμα.
Βουρτσίζετε τα ούλα, τη γλώσσα και τον ουρανίσκο σας με μαλακή οδοντόβουρτσα, κάθε πρωί, πριν φορέσετε τις οδοντοστοιχίες αλλά και κάθε βράδυ όταν τις αφαιρέσετε από την στοματική σας κοιλότητα. Το βούρτσισμα ενεργοποιεί την κυκλοφορία του αίματος και απομακρύνει την πλάκα.
Επισκεφτείτε τον οδοντίατρό σας μία φορά τον χρόνο για επανέλεγχο, αφενός μεν γιατί η οδοντοστοιχία εδράζεται πάνω στα ούλα που είναι ευπίεστα και μεταβάλλονται καθημερινά, αφετέρου γιατί το υλικό κατασκευής τους φθείρεται με την πάροδο του χρόνου.
**Μην τις αφήνεται να στεγνώνουν. Όταν δεν τις φοράτε, να τις διατηρείται μέσα σε νερό ή σε ειδικό διάλυμα. Μην χρησιμοποιείται ζεστό νερό.
